Ο φόβος της αποτυχίας

Όταν φοβόμαστε την αποτυχία, φοβόμαστε να τολμήσουμε κάτι καινούργιο ή να αλλάξουμε την κατάστασή μας με φόβο μην αποτύχουμε. Πάντα όταν ο φόβος της αποτυχίας είναι έντονος θα βρίσκουμε περισσότερη άνεση και θαλπωρή στο σημείο το οποίο βρισκόμαστε σε σχέση με το σημείο το οποίο θέλουμε να πάμε. Η ζώνη άνεσης είναι πολύ οικεία, νιώθουμε άνετα και ξέρουμε πως να τη διαχειριστούμε, έστω κι αν είναι δεισλειτουργική ενώ το άγνωστο είναι κάτι πάρα πολύ τρομακτικό.

Όμως ο φόβος της αποτυχίας δε θα φύγει ποτέ. Η δική μας δουλειά είναι να τον αποδεχτούμε και να μάθουμε να λειτουργούμε με αυτόν και όχι να προσπαθούμε να τον εξαλείψουμε.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις λοιπόν είναι να τον αναγνωρίσεις κι έπειτα να χτίσεις μία καινούργια ταυτότητα. Η νέα ταυτότητα είναι του ανθρώπου που τολμάει. Του ανθρώπου που νιώθει τον φόβο της αποτυχίας, που βιώνει τα συμπτώματα του φόβου και παρόλα αυτά κάνει αυτό που είναι να κάνει. Δεν είναι πάντα εύκολο ούτε η ταυτότητα αυτή θα χτιστεί γρήγορα. Αν όμως μπω στη διαδικασία να χτίσω αυτή τη νέα ταυτότητα την επόμενη φορά που θα βρεθώ σε μία κατάσταση που θα σκεφτώ αν πρέπει να τολμήσω ή όχι ξέρω ποια είναι η απάντησή μου.

Ο φόβος της αποτυχίας δε θα πάψει ποτέ να υπάρχει. Ο φόβος προς το άγνωστο θα είναι πάντα εκεί. Η ερμηνεία όμως που δίνουμε και η ταυτότητα που χτίζουμε είναι αυτά που θα κάνουν τη διαφορά.